วันอาทิตย์ที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2555

ล้มลุก ล้มลุก ล้มลุก







 
เวลาแต่ละวันมันช่างผ่านไปเร็วเหลือเกินเผลอแปปเดียวก็จะเข้าสู่ปลายปีแล้ว...

ความผิดหวัง ความล้มเหลวในชีวิต ถ้าเราเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อมัน วันนึงมันจะกลับมาเป็นแรงพลักดันในชีวิตของเราก็ได้





ผมเองมีทั้งช่วงเวลาที่ดี และไม่ดีในชีวิตเหมือนคนอื่นๆ ทุกครั้งที่ผมรู้สึกแย่กับชีวิตก็มักจะบันทึกมันลงในกระดาษ เพราะผมเป็นคนที่ไม่ชอบระบายความทุกข์ที่มีให้ใครฟังมันเหมือนเรากำลังโยนความทุกข์ไปให้คนอื่น (หรืออาจไม่มีใครให้ระบาย เหมือนเป็นคนเก็บกด ขึ้นทุกวัน 55+) ก็เลยชอบระบายมันใส่กระดาษ บันทึกมันเอาไว้และไม่กลับไปอ่านมันอีก จนกว่าเราจะพร้อม

ผมจึงชอบเขียนสิ่งๆต่างๆที่ตัวเองคิด หรือไปประสบพบเจอมาใส่ในเศษกระดาษ หรือสมุด ผมจึงมีความคิดที่ว่า  อยากจะนำสิ่งที่เคยเขียนหรือบันทึกไว้ ใส่ใน Blog นี้เผื่อวันนึง  ผมจะได้กลับมาอ่านมันและมันคงจะเป็นกำลังใจในวันที่ผมรู้สึกแย่และคอยเตือนสติผมในวันที่ผมรู้สึกดี เพราะเมื่อตัวเรารู้สึกแย่  เราก็มักจะลืมสิ่งดีๆในชีวิตไป แต่ถ้าวันไหนที่เรารู้สึกดี เราเองก็มักจะลืมสิ่งแย่ๆในชีวิตไปเช่นกัน

ในความเป็นจริงเราควรจะให้ความสำคัญกับสิ่งดีๆในชีวิตในเวลาที่เรารู้สึกแย่ เพราะสิ่งดีๆที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตเรา มันจะทำให้เรารู้สึกดีขึ้น และเราควรจะให้ความสำคัญกับสิ่งที่แย่ๆในชีวิต ในวันที่เรารู้สึกดีเพราะสิ่งที่แย่ๆจะคอยย้ำเตือนสติเราอยู่เสมอ ว่าพรุ่งนี้อาจไม่ใช่วันที่ดีของเราก็ได้

และจุดประสงค์อีกอย่างนึงของ Blog นี้คงจะเป็นบันทึกการเดินทางของตัวผมเองในการที่จะเป็นนักลงทุนที่ดี ซึ่งจะพยายามบันทึกการวิเคราะห์หุ้น ของตัวเองลงไป สัปดาห์ละ 1 ครั้ง เพื่อเป็นการฝึกการวิเคราะห์เป็นเหมือน Paper Trade นั่นเอง

"ดังนั้น Blog นี้จึงเปรียบเสมือนปั๊มน้ำมันที่คอยเติมน้ำมันให้ผมเวลาที่ผมหมดแรงและคงเป็นเหมือนไฟเขียวไฟแดง เพื่อเตือนสติผมในระหว่างที่ผมเดินทางอย่างมีความสุข..."



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น